Election Day

Vandaag is het dus zo ver. Historische verkiezingen in Zuid Afrika. Met dé cruciale vraag: wordt de 2/3 meerderheid van het ANC gebroken. Eigenlijk is dat hét thema van de verkiezingen. Niet zozeer of Zuma nu president wordt -want dat staat zo goed als vast- maar wel hoeveel macht hij en zijn partij de komende jaren zullen hebben. De eerste uitslagen worden tegen morgenavond verwacht, en tegen vrijdagavond zou de cruciale vraag beantwoord moeten zijn. Onder andere te volgen via Pretoria News.

Ondertussen is Pretoria leeg. Ik heb de stad nog nooit zo leeg gezien. Geen auto's, geen voetgangers en hier op bureau ook amper collega's. De nationale staff kreeg vandaag een dag vrijaf om te kunnen gaan kiezen. Velen onder hen zijn geregistreerd in hun 'village' en moeten dus eerst nog een stuk reizen om te kunnen stemmen. En stemmen doen ze hier blijkbaar massaal. Toen ik naar 'het werk' reed, passeerde ik langs een aantal polling stations, en de rijen aanschuivende kiezers waren ongelooflijk. Aan één van de kiesbureaus moet zeker een rij van 250 meter lang hebben gestaan. Vandaar dat de straten ook zo leeg zijn. Iedereen staat gewoon ergens in een rij aan te schuiven.

Tot zover verloopt alles rustig en vredevol. Uiteraard zijn er hier en daar een paar opstootjes tussen rivaliserende partijen, maar het blijft allemaal heel beschaafd. Op radio en TV nog geen nieuws over problemen, en het ziet er naar uit dat het ook zo zal blijven. Geen Keniaanse of Zimbabwaanse taferelen, maar mooi gedisciplineerde rijen aanschuivende mensen. Nu is het alleen nog afwachten wat die rijen aanschuivende mensen zullen beslissen...

De aanloop

We zijn in de laatste rechte lijn naar de verkiezingen hier. Volgende week woensdag is het namelijk zo ver: historische verkiezingen, waarin ANC waarschijnlijk zijn absolute meerderheid gaat verliezen, waarin Jacob Zuma waarschijnlijk als nieuwe president zal verkozen worden, waarin de DA waarschijnlijk heel veel stemmen zal halen in Western Cape,... Heel veel waarschijnlijkheden dus, waarop niemand voorlopig het antwoord kent. Waarom niet? Omdat er echt nog verschrikkelijk veel zwevende kiezers zijn, onder alle bevolkingsgroepen. Veel mensen die ik spreek weten echt nog niet op wie ze gaan stemmen. En het is ook zo rustig rond de verkiezingen. Los van de verkiezingsborden in de straten zijn er geen publieke rallies, geen spectaculaire debatten op TV, geen militanten die folders uitdelen aan de verkeerslichten...

De meeste berichtgeving rond de verkiezingen hoor en lees ik via de VRT-website en Radio 1. Maar écht fantastisch is die berichtgeving niet. Vooral Siel Vanderdonckt laat zich nogal eens gaan in vooroordelen en eenzijdige informatie. Strafste uitspraak die echt alles slaat: "Zuma lijkt zelfs voor de conservatieve blanke Afrikaners het voordeel van de twijfel te krijgen ". Je in het vervolg een beetje beter informeren, en liefst bij meer dan één bron kan nooit geen kwaad, Siel. Zeker voor een journaliste...

Herfstschoonmaak

Het is al weer een tijdje geleden dat ik nog wat blogde, maar dat heeft zo zijn redenen: 4 dagen vrijaf en dus tijd voor de grote herfstschoonmaak. De keuken onder handen genomen, de badkamer laten blinken, de planten bijgesnoeid, de visbak uitgekuist,... Nu alleen de strijk nog. Ik ga het nog leren! 

Jaja, hier geen lente, maar herfst in april. En dat begin je zo stilaan te merken. De regens zijn opgehouden, het weer overdag is fantastisch en de avondzon kleurt goudgeel. Maar 's nachts wordt het al een stuk frisser. Geen ventilatoren meer, maar stilaan weer de donsdeken op bed en het fleecedekentje in de zetel bij de tv.

En over tv gesproken, als bij wonder gisteren de aankondiging op SuperSport dat hier Parijs-Roubaix zou worden uitgezonden. En zo heb ik Tommeke ook zien winnen...

Durban

Voila, na een weekje Durban terug thuis. Het was een hele vermoeiende, maar leuke week. Ten eerste het feit dat ik nog eens weg kon uit Pretoria, en niet een hele week achter mijn computer moest zitten. Maar -vooral- ten tweede omdat het een heel interessante conferentie was. 5 dagen vol van seminaries, sessies en ander interessants.In totaal woonden meer dan 4.000 mensen de conferentie bij, en ik ben zeker dat ze allemaal de UN stand hebben bezocht. Dus waar de meeste collega's dachten dat ik een weekje op vakantie ging, was eerder het tegendeel waar. De hele dag mensen te woord staan en uitleg geven, en dat van 7u 's ochtends tot 7u 's avonds. Dus geen tijd om overdag eens naar het strand te trekken of om ook maar te zien of het wel mooi weer was.

Alleen op zondag, de dag van aankomst heb ik ten volle van strand en zee kunnen genieten. Het was maar voor een namiddagje, maar de 600 km rijden meer dan waard...