Huisgenoten

Ik heb sinds gisteren 4 huisgenoten. Nee, geen bezoekers, maar 4 vaste bewoners. Ze hebben hun plaatsje gekregen op het kastje boven de tv. Het zijn twee rode en twee grijze... visjes.

Op mijn weg naar een collega passeerde ik langs een shopping mall en stopte daar, aangezien ik nog iets nodig had van de Pick'n'Pay, de plaatselijke supermarktketen. En naast de Pick'n'Pay was er dus een dierenwinkel. Mijn aandacht was direct getrokken door de slangen en leguanen die ze daar verkochten, maar iets verder zag ik ook enorme aquaria met de meest fantastische verzameling tropische vissen, zeesterren, koralen, etc... En laat het nu toch net geen promotie zijn, zeker! Lentesolden!

Dus heb ik nu een klein aquariumpje met 4 tropische visjes. 2 koppeltjes (homo- of heterokoppeltjes is moeilijk op te maken bij een vis). Volgende maand komen er nog een 6-tal visjes bij, maar blijkbaar moet het water eerst zijn bacteriespiegel aanmaken, dixit de man in de viswinkel.

De visjes hebben nog geen naam. Dus een dringende oproep aan lezers die vispiratie hebben! Alle suggesties zijn welkom...

UPDATE: ze zijn ondertussen met 9, kwestie dat ze kunnen kaarten aan 2 tafels...

Land zonder president

Het is zover. Thabo Mbeki wordt tot ontslag gedwongen, en zal het advies van zijn partij, het ANC, opvolgen. Hoewel het volgend jaar verkiezingen zijn, wordt hij nu toch al aan de kant gezet. De man ondergaat zijn lot gelaten.

Het zat er al een tijdje aan te komen. Thabo ligt al een tijdje overhoop met Jacob Zuma, de "baas" van het ANC over een vermeende omkoopaffaire rond een wapencontract. Beiden ware vroeger "brothers in arms" in de strijd tegen het apartheidsregime, maar zijn nu vijanden in de strijd om de macht. Enkele weken geleden werd Zuma vrijgesproken voor het hooggerechtshof van Pietermaritzburg, en was het nu blijkbaar tijd om orde op zaken te stellen. Zuma wordt met een aan de zekerheid grenzende waarschijnlijkheid na de verkiezingen zijn opvolger.

Thabo Mbeki zal hoogstwaarschijnlijk niet herinnerd worden als een groots leider. Hij heeft/had een aversie tegenover de elite van het land, zijn AIDS-beleid wordt overal zwaar bekritiseerd en de sociale hervormingen gaan volgens velen veel te traag. Maar hij heeft toch een aantal verwezenlijkingen op zijn naam staan, waar hij met trots kan op terugkijken. Zo heeft hij de economie zijn absolute noodzakelijke boost gegeven, en Zuid Afrika als één van de economische Afrikaanse grootmachten gelanceerd. Ook zijn bemiddelingen in buitenlandse conflicten zijn niet onopgemerkt gebleven. Zijn meest recente succes (een beetje laat, maar enfin) in Zimbabwe ligt nog vers in het geheugen, maar laten we ook niet vergeten dat hij een belangrijke rol speelde in Congo, Sudan en Angola. Waarschijnlijk ligt de man zijn toekomst nu daar, de internationale politiek.

Ik word wel een beetje ongerust. Misschien is het toeval maar de jongste jaren heb ik alleen maar in landen geleefd zonder regeringsleiders. Mijn laatste maanden in Belgie: geen minister-president, nu hier geen president. Ligt het aan mij? Aan mijn aanwezigheid? Misschien moet ik toch overwegen om een tijdje in de VS te gaan wonen..

International Day of Peace

Voor wie het nog niet zou weten, zondag is het de "International Day of Peace". Officieel zou dat een dag zonder oorlog moeten zijn, maar we maken ons maar best niet teveel illusies, zeker?

Ik heb er hier alleszins mijn werk mee. Eén van de dingen die ik hier kunnen regelen heb, is dat er zondag over het hele continent (onder de Sahara) meer dan 60 miljoen (!) sms'en met een vredesboodschap worden verstuurd. Ik ben er wel een beetje fier op.

Een ander, kleiner maar even fijn evenement is de scholencompetities, waarin leerlingen gevraagd werd om iets creatiefs te doen rond the thema "peace". Dit kon onder de vorm van toneeltjes, liedjes, gedichten of tekeningen. Woensdag moest ik in één van de scholen jury gaan spelen, en ik voelde mij alsof ik in de jury van "Idool" zat. Eén voor één moesten de leerlingen een lokaaltje binnen komen en hun nummertje opvoeren. Ik kan me voorstellen dat de kinderen aan het sterven waren.
Het was wel fijn dat ik in een gemengde school in Johannesburg terechtkwam, waar zowel blanke, zwarte, Indische als coloured kinderen schoollopen. Het grappige was wel dat als ze een toneeltje brachten, het bij de jongens altijd begon met een geweldscène, alvorens naar het vredevolle einde te gaan. En de pré-apartheidsscheldwoorden werden daar niet in gespaard: curryvreters, boeren, kaffers, het kwam allemaal aan bod! Om op het einde van het stukje toch mekaar in de armen te vallen. "The Rainbow Nation" op zijn best!
De meisjes waren eerder gewonnen voor liedjes en gedichten.

Maandagochtend is het prijsuitreiking. Ik kijk er naar uit...

Stinkende dorst, deel 2

Het probleem is opgelost. Het water is terug, de leiding is hersteld er er is weer warm water. Ik zal mij maar vlug eens gaan wassen. Alhoewel, "vlug", ik ga er goed mijn tijd voor nemen...

Stinkende dorst

Het is nu al 3 dagen dat ik thuis geen water heb. Dus niet wassen en niet drinken. Blijkbaar hebben ze ergens in de wijk een waterbuis kapotgereden, met als gevolg dat niemand in een straal van een paar 100 meter geen water heeft.
Dat betekent dus al 3 dagen geen water om te drinken, te koken, te wassen, te plassen en het toilet door te spoelen. Water om te drinken en te koken kan je al vlug opvangen door enkele flessen te gaan kopen in de winkel. Maar dát water is nogal duur om het toilet mee door te spoelen. Dus emmertjes vullen is de boodschap. In eerste instantie schepte ik het water uit het zwembad, tot gisteren bleek dat we in de tuin ook een waterput hebben. Waardoor het toilet nu ook niet meer naar zwembad ruikt.
Het 'wassen des lichaams' werd de voorbije dagen ook voor enkele uitdagingen geplaatst: of het koude sop van het zwembad of het koude sop van een 'bucket shower' (emmer koud water over het hoofd kappen). Aangezien het niet aangeraden is shampoo of doucheschuim in het zwembad mee te nemen, werd voor het tweede alternatief gekozen.
Enfin, gisterenavond laat kwam het water terug, maar met zo'n hoge druk dat één van de vittingen van mijn waterbuizen besliste om te beginnen lekken. Waardoor het water uit mijn plafond begon te lopen. Met als gevolg: snel een warme douche pakken, water weer afsluiten en loodgieter bellen. Hopelijk komt hij vandaag opdagen...

Nichtmaargeenmietje

Voor de trouwe lezers zal ons aller nichtmaargeenmietje geen onbekende zijn. Niet alleen zie je haar regelmatig verschijnen in de commentaren, maar ze in natuurlijk in eerste instantie wereldberoemd in heel Vlaanderen en de wereld voor haar onvolprezen bierboek dat vorig jaar werd uitgegeven.

Wel, diezelfde nichtmaargeenmietje -aka Hilde- geeft vanavond haar verjaardagsfeest. Ik ga hier wel niet vermelden hoe oud ze wordt. Dat doe je niet met vrouwen. En daarvoor heb ik ook teveel respect voor iemand die al een halve eeuw op deze aardkloot rondloopt.

Spijtig genoeg kan ik er niet bij zijn, want het is nogal ver. Maar, have fun, en hier in Pretoria zal ik in mijn living ook een danske placeren. Alleen zal het zonder Belgische bieren zijn...

Ongerustheid in België

Ik heb lang getwijfeld of ik er hier iets zou over schrijven, maar blijkbaar wordt er in België nogal ongerust gerageerd op de veiligheidssituatie hier in Pretoria. Inge kreeg al een aantal reacties, en ik nu ook. Dus misschien toch even wat reactie van hieruit, en te beginnen met te zeggen dat alles met mij goed gaat.

Er is dus een Belg vermoord in Pretoria. De man was op bezoek bij zijn 18-jarige zoon, en tijdens een feestje is hij door roofovervallers neergeschoten. Ik wist helemaal niks van de sitautie tot de nieuwsdienst van VTM mijn maandagavond opbelde om te vragen of ik iets van details wist. Alhoewel ik 's morgens steeds een krant of 5 doorneem, had ik daar niks over gelezen of gehoord. Blijkbaar stond het maar in 1 krant, in het Afrikaans, (zie: http://www.news24.com/Beeld/Suid-Afrika/0,,3-975_2389839,00.html ) en werd er in de andere kranten geen melding van gemaakt. De meeste info die ik er nadien over vond, stond in De Standaard Online.

Hoedanook is het erg wat er met de man gebeurd is. Het is een daad die sterk moet veroordeeld worden. Ook de manier waarop alles plaatsvond is onmenselijk.

Maar is Pretoria daarom gevaarlijk? Nee. Ik bedoel, Pretoria is niet gevaarlijker dan menig andere Afrikaanse, Europese en Amerikaanse steden. Dus nee. Pretoria is niet Johannesburg of Chicago. Of zelfs niet Nairobi. Is Brussel gevaarlijk? Nee. Maar er zijn regels. Regels die je in elke stad moet respecteren. Er zijn wijken waar je beter 's nachts niet rondwandelt, er zijn gedragsregels waar je je aan houdt, er zijn basis veiligheidsregels, etc... En iedereen die in een stad woont, of het nu Mechelen of Chakamaka is, zal dit kunnen bevestigen.

Zo ook in Pretoria. Zo maak je gewoon dat het hek van je oprijlaan niét openstaat in het midden van de nacht, zeker als er in huis veel lawaai is en er duidelijk een feestje aan de gang is. Iets wat gegarandeerd goed-bedoelende en minder goed-bedoelende zielen aantrekt. Dit is geen excuus voor wat er gebeurd is, maar een kleine voorzorgsmaatregel die wonderen kan doen.

Voel ik me hier dus veilig? Ja. Zoals ik me in Brussel of Mechelen ook veilig voel. Ik probeer gewoon de regels zo goed en zo kwaad mogelijk na te leven...

PS: In Nieuw-Zeeland zijn tijdens het weekend ook twee Zuid-Afrikanen omgekomen. Overal voorpaginanieuws hier, maar in de Nieuwzeelandse pers geen woord erover. Hoe relatief het/een leven kan zijn.

Blogreclame

Een tijdje geleden heb ik aan Google toestemming gegeven om zo van die reclameboodschappen naast mijn blog te zetten. Iedere keer als jullie, lezers, dan zo een reclame aanklikken, verdien ik een paar eurocenten. Makkelijk verdiend, denk ik, en altijd goed voor een extraatje voor de kinderen.

Maar nu merk ik dat ik steeds dezelfde reclameboodschappen krijg. "Stage in Zuid-Afrika", "South-Africa Hotels", "Maak ekstra geld", en zelfs "Ontmoet Vrouens in Pretoria". Zoveel kan dat nu toch niet opbrengen, als dat steeds dezelfde boodschappen zijn, maanden aan een stuk? Eens je die aangeklikt heb, ga je er toch niet meer naartoe?

En wat ik me dan afvraag is of jullie dezelfde boodschappen krijgen, en de software zich dus aanpast aan de inhoud van de blog. Of als de boodschappen regio gebonden zijn, de software ziet waar jullie inloggen, en jullie dan Belgische reclamekes voorschotelt.

Dat zijn zo van die dingen die een mens zich afvraagt op een zonnige zondagmorgen  in september...

Kabeldiefstal

We hebben daarnet allemaal de opdracht gekregen om naar huis te gaan. Reden: de kabel van het internet zou gestolen zijn, en we zijn dus allemaal offline. Voor een informatie- en communicatiedepartement als het onze is dat natuurlijk een kleine ramp. De kabel zou gestolen zijn in Johannesburg, en daarom zitten wij, en alleen ons gebouw, hier in Pretoria zonder internet. Jo'burg ligt hier efkes 50 km vandaan! En al onze omringende gebouwen hebben wél internet. Zijn wij dan zo gepriviligieerd dat wij onze persoonlijke kabel vanuit Jo'burg hebben? En net dié wordt dan toch niet gestolen, zeker!

Alleen gelooft niemand hier iets van het IT-verhaal, want ook ons intern systeem ligt plat, en die server staat hier op de 9de verdieping. Hoedanook, internet en ons gebouw gaan nooit vrienden worden. Voor iets meer dan 200 mensen samen hebben ze 640 Mb bandbreedte, en kunnen we gezamenlijk 10 Gb per maand consumeren. Voor velen zal dit nu wel latijn zijn, maar wie een beetje van computers afweet, weet dat dit "hell" is. Ik heb gemiddeld een snelheid van 0,3 Kb/sec. In mensentaal betekent dat onder andere een verzendtijd van een half uur als ik een email met een gemiddelde bijlage verstuur. Maar dat betekent ook dat ik 8 op de 10 websites gewoon niet open krijg.

Enfin, jullie weten he, als jullie iets willen versturen, overweeg toch nog maar eens de post boven e-mail. Dat zal misschien rapper gaan. Alhoewel...