Maar waarom vermeld ik dat? Wel, in een eerdere bijdrage had ik het al over mijn trip naar het desolate Upington. En omdat er maar zo weinig mensen de Zuidafrikaanse woestijn intrekken wordt daar alleen met propellervliegtuigjes op gevlogen. Groot was mijn verbazing dan ook toen ik, iets verder en een beetje verwijderd van de luchthaven, een heel aantal Boeings zag staan. Toch zeker 20! Een beetje logisch nadenken leerde mij al snel dat zelfs al de hotelaccomodatie in heel Upington samen niet voldoende zou zijn om al die passagiers op te vangen. Daarenboven stond er geen naam van een vliegtuigmaatschappij op de toestellen geschilderd, en stonden alle deuren
open. FBI? Russische inlichtingendienst? Smokkel? Allemaal mogelijk!
Na drie dagen, en 17 complottheorieën later het toch maar gewoon gevraagd bij het inchecken voor de terugvlucht. Blijkbaar zijn het toestellen van een failliete Italiaanse luchtvaartmaatschappij die wachten op verkoop? Maar waarom in Upington? Omdat het er zo extreem droog is dat de toestellen niet roesten. En omdat het één van de weinige luchthavens is waar ze enorm veel plaats hebben, en tegelijk een landingsbaan die Boeings aankan. Dus doet de lange runway toch nog dienst...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten