we zijn weer dinsdag en de eerste werkweek zit er op. Nu ja, werkweek... De eerste dagen was ik vooral bezig met het regelen van vanalles en nog wat. Bankrekeningen, visum, lokale identiteitskaart, mezelf overal gaan voorstellen, etc...
Maar nu dus even tijd nemen om jullie wat meer te vertellen over wat ik hier zo allemaal moet doen. De organisatie waarvoor ik werk heet UNIC. Nee, niet de plaatselijke superette (wat
misschien ook wel boeiend zou zijn), maar het United Nations Information Centre. Dat is een onderdeel van Verenigde Naties dat communicatieondersteuning verleent aan de andere UN-agencies, zoals FAO, Unicef, WHO of UNFPA. Ik heb hier zelfs al een officiele* titel gekregen: Outreach Officer!Mijn specifieke job bestaat hoofzakelijk uit 3 opdrachten. De eerste is om de website van UN in Zuid Afrika wat up to date te houden. Dus ga ik naar persconferenties (altijd met lunch wat zeer belangrijk is wil je volk op de conferentie krijgen), contacteer ik de andere agencies, etc.. Mijn eerste "schrijfsels" zijn nu al te lezen.
Maar de twee belangrijkste opdrachten hebben te maken met de Millenniumdoelstellingen (MDG's) van UN. Het is mijn taak 2 structuren op poten te zetten die deze doelstellingen concretiseren en naar de plaatselijke bevolking brengen. Een eerste project is samenwerkingsverbanden te leggen met lokale radiostations in de achtergestelde gebieden (platteland, townships,...) en samen met hen radioprogramma's produceren rond die doelstellingen.
Tweede project is om diezelfde doelstellingen te gaan promoten, met als kapstok het WK voetbal van 2010 dat hier in Zuid-Afrika doorgaat. Dat wil zeggen dat ik de organisatie en de randactiviteiten moet gaan gebruiken om, in de stroom van dat WK, ook de MDG's onder de aandacht te brengen.
Dan toch nog voetbal in mijn professioneel leven...
* sorry dat er geen twee puntjes op de "e" staan, maar op zo'n qwerty-klavier vind ik dat niet terug :-(
2 opmerkingen:
Terwijl de kids naar Spring aan 't kijken zijn en Mieke (nog steeds) gaan skiën is met haar school, snel een berichtje voor het eten. Alles is hier OK. Ik kijk er zeer naar uit om zelf te gaan skiën. Volgende week vrijdag zijn we weg. Het is momenteel goed aan 't sneeuwen in La Plagne (gisteren 20 cm bijgevallen) en de vorstgrens is gezakt naar 1700 m. Het mag nog nen dag of tien zo zijn en dan een weekske stralend weer !
Zolas je kan zien heb ik mijn ¨ wel gevonden, maar ik heb dan ook een azerty-klavier hé. En weet ge wat, dat kan toch geen toeval zijn, die letters azerty staan op mijn toetsenbord toch wel allemaal op een rijtje zeker ! 't Zou mij verwonderen dat dat op uwe qwerty ook zo is.
Allez, genoeg gezeverd. Tot de volgende ...
Ah, meneer werkt bij den UNIC. Vandaar dat ge naar Pretoria vertrokken zijt… de winkel bij ons in Bonhei is al jaren overgenomen door de GB… maar gij ging meestal naar de Colruyt zeker?
Even een overzichtje van de gebeurtenissen:
KVB-Hooikt 5-1 Leuke match, goed samenspel van onze gasten en lekker bier in de kantine!!! Den Dré had bij winst 2 bonnekes beloofd, maar hij had er zeker niet op gerekend dat dit ging gebeuren want hij was zijn bonnekes vergeten of moest hij ze nog laten drukken?
Veel wind (rukwind) in onze regionen, amai onze hof en den uwen…
In de SUI is de examenperiode begonnen, het is niet altijd makkelijk om die gasten aan het studeren te krijgen; Inge zal dat ook wel weten…
Bij ons wekelijks looptochtje heeft François u plaats ingenomen, hij heeft nu 2 keer meegelopen en kan al 3 toeren ons ‘licht’ tempo aan, alleen in ’t boske heeft hij het wat lastiger…
Van mij drie dikke zoenen, maar jij gaat den tel wel bijhouden tegen als je terugkomt, je hebt ze tegoed…..Kusjes Nadine.
Leuke blog, zie ik hier geen verband met het volgende:
let me tell you about Victoria
she's young, rich and beautiful
she lives in Paris in a nice apartment
I met her one day at the Tour Eiffel
she often phones me, asks me to come
I try to refuse, but I don't know how to do it
when she says: 'ooh, je suis tombée amoureuse d'un type fomidable'
I know this girl will never change
she's got a sportscar, she drives me around
pays me a meal at Chez Maxim's
then she says: 'tu sais, je vais me marier'
I smile and I eat my crêpe flambée
this is the story of Victoria
honni soit qui mal y pense
but though she's young, rich and beautiful
I know I will never love her
Groetjes vanuit de Krekelweg.
Een reactie posten