Tijd om bij sommige mensen een misverstand uit de wereld te helpen. Nee, we zijn niet met de hele familie in Pretoria geland. Ik ben alleen.
Gezien de initieel korte periode dat ik hier verblijf, is het praktisch onmogelijk om met zijn allen te emigreren. Onze Stan zit ondertussen in het middelbaar, en zo midden in een schooljaar van school veranderen is niet aan te raden, en mag misschien zelfs niet.
Ik heb gisteren de eerste keer naar huis gebeld! Via Skype! Wat een uitvinding. Degene die dit heeft ontworpen moet de Nobel Prijs voor sociale cohesie krijgen. Een half uurtje gebeld naar onze vaste lijn en nog geen euro kwijt. En als je correspondent ook Skype heeft, dan is het zelfs gratis. Wat was het anders toen we in de jaren '90 in Afrika woonden. Toen moesten we nog met onze fax naar het postkantoor om hem verstuurd te krijgen. Maar genoeg reclame gemaakt...
De kinderen klonken vrolijk. Stan had goed zijn best gedaan op school, en gaat volgende week in examen. Emma klonk enthousiast als altijd, en Flor is altijd zijn zelfde zelf, niet om een grapje verlegen ;-) . Het doet deugd te merken dat ze zich goed houden, want ik besef ook heel goed dat deze situatie niet echt gemakkelijk voor hen zal zijn. Zeker nu nog in het begin is het allemaal wat wennen. Spijtig dat Inge niet thuis was. Kon ik even zeggen hoe fier ik op haar ben dat ze de kids zo goed opvangt en begeleidt. Dat is een hele geruststelling, maar ik had ook niks anders verwacht. Sterke madam.
6 opmerkingen:
Ik ben al fan. 'k heb al alle berichten gevolgd.
Tijd voor een eerste (nietszeggende) testreactie. Kan iedereen dit lezen of alleen Christophe ? (als dat geen beginnersvraag is !)
Tot later met hopelijk zinvollere reacties
iedereen dus ...
yep, iedereen dus.
tot zover mijn zinvolle reactie
Hey Christophe,
We volgen hier ook je blog en de verhalen
en inderdaad leve de vooruitgang.
Je kan gerust zijn, nu duimen we voor 2 studentjes.
groetjes
Rita - Gerald en co
Nu Stefaan zich 'geout' heeft, durf ik het ook wel bekennen: dit is mijn allereerste blogervaring!
Maar als 'medior' kan ik natuurlijk wel verzachtende omstandigheden inroepen. Af en toe wel al eens een leuk blogje gelezen (noem het een gezonde dosis voyeurisme) tijdens het googlen.
Ik heb me altijd al afgevraagd waarom mensen de behoefte voelen om hun hele dagboek zomaar op het net te gooien. Nu ik zelf met het fenomeen wordt geconfronteerd en vaststel hoeveel interessante mogelijkheden het biedt, ben ik wel meteen voor het idee gewonnen. Ik zou zelfs durven zeggen enthousiast, want zie me hier weeral zitten!
Als blogleek stel je je uiteraard de vraag of er zoiets bestaat als een blogtaal, blogitems, een blogstijl?
Van stijl gesproken en kwestie van je ook wat op de hoogte te houden van de petites histoires, ditmaal in medialand: als trouwe canvaskijker heb ik vorige week toch eens afgestemd op VTM voor het gloednieuwe programma 'Mijn Restaurant'. Het format ongeveer van My Restaurant Rules, waarbij vijf koppels van diverse pluimage zich uit de naad werken en dingen voor de hoofdprijs namelijk, jawel.
Voorzitter van de jury is Peter Goossens.
Dat er in de keuken een strikte hiërarchie is (jawel chef) en dat het er soms keihard aan toe gaat, daar heb ik geen probleem mee. Streng maar rechtvaardig, een prachtige leuze. Maar dat een driesterrenchef een bouillabaise, die bereid werd op basis van verse en lekkere ingrediënten, op de grond uitspuwt omdat ze 'niet lekker smaakt', dat is er voor mij toch over. Heeft die mens dan geen schoon manieren geleerd? En is dat allemaal nodig voor de kijkcijfers? Intriest.
Op dit thuisfront gaat alles ook prima. Marie is met glans geslaagd voor haar januari-examens, maar Guillaume heeft helaas (hopelijk is dat maar een tijdelijk probleem) een voorliefde voor de letter D, met een voorzichtig lonkje naar de letters C en B. Zucht!
Maar er zijn precedenten hé.
Hou je aan 't gès,
Groeten uit Z.-les-bains,
Hilde en Co
En zeggen dat ik deze hele tekst opnieuw heb moeten intikken omdat ik de eerste per vergissing gewist had!
Dat is heel lief, zo de hele tekst opnieuw intypen. Maar ik had niet anders verwacht van mijn liefste nichtje, dat mij ooit introduceerde tot de Italiaanse keuken. Daar zouden "Peter Goossens scènes", zoals beschreven, nooit gebeuren!
Of zoals iemand mij olangs zei: de beste keuken wordt bereid met maximaal 3 ingredienten...
Probeer Guilaume toch maar te stimileren, want j ziet tot wat het RITS kan leiden ;-)
Groetjes aan de plagebewoners!
Een reactie posten