Mijn eerste tocht bracht mij naar "the cradle of humankind", ofte de wieg van de mensheid. In een plaatsje met de welluidende naam Sterkfontein werden in de eerste helft van de vorige eeuw de restanten gevonden van de Australopithecus Africanus. De jonge paleo-antropoloog in mij dacht onmiddellijk terug aan de foto's van de schedels met de zware wenkbrauwkassen, die ik als 14-jarige zo fascinerend vond. Ik moest dit dus zien! En ik werd niet teleurgesteld. De grotten waar de schedels werden gevonden, waren niet de meest spectaculaire die ik al gezien heb, maar het bijhorende museum was heel mooi uitgebouwd. Aan de hand van fijne grafieken en een heleboel schedels werd ik helemaal weer meegenomen in de tijd van de moderne mens over de homo habilis naar de reeds genoemde Australopithecus die hier gevonden werd. En meteen de eerste schakel tussen aap en mens was. Of zoals de gids het zo plastisch uitdrukte: "for the whites among you, welcome home!'
Na the cradle, tijd voor de eerste beesten, en dus op naar het nabijgelegen Rhino & Lion Reserve, een klein natuurparkje op zo'n uurtje rijden van Pretoria. Geen olifanten of giraffen, wel veel wildebeesten, zebra's, struisvogels, buffels en... leeuwen. Maar het park is net een beetje te klein om van echte vrijheid te kunnen spreken. De leeuwen zitten in een afgesloten gedeelte omdat ze anders de hierboven genoemde collegadieren zouden uitroeien.
Dit park liet mij ook voor het eerst kennismaken met de "uitstapcultuur" van de Zuid-Afrikaan en zijn 'braai'-passie. Op een centrale plek in het park was er namelijk een afgesloten deel waar het vol stond met gemetste barbecues. Zeker 50! En elk van die barbecues was ingenomen door een roosterende en drinkende familie. Een psychedelisch zicht: honderden Zuid Afrikanen, met auto's volgeladen met houtskool, dikke lappen steak en meters 'boerewors' en overvolle frigoboxen, midden in een natuurreservaat aan het bakken. Burgemeester Lippens van Knokke krijgt er ter plaatse een hartaanval.
Om toch niet weer de autosnelweg te moeten nemen, op de terugweg dan maar een binnenweg genomen, langs mooie dorpjes en streken met idyllische namen als Magaliesbergen, Hartebeespoort, Broederstroom, Swartspruit en Kromdraai. Dat laatste lag in een bocht...
4 opmerkingen:
allez we zien dat ge het goed stelt , 25 ° ......, dat is er 20 meer dan hier. In de Ravennestlaan is het momenteel zeeeer rustig , uw madam doet dat goed , de vuilbak staat buiten..hahahha , dus alles tip top !
Ik ben blij dat je stilaan je draai vindt en gesettled raakt. Maar ik vraag me wel af wat er aan de hand is in die Ravennestlaan: jij bent in Zuid-Afrika, buurvrouw Grietje zegt dat haar man momenteel in Uganda verblijft, en als de rudy.vranckx van hierboven nu nog toevallig de man is die we in beeld krijgen bij quasi elke oorlogsreportage dan kan die mens toch ook niet veel thuis zijn?
Wonen daar eigenlijk nog mannen of piekt die Ravennestlaan momenteel met de hoogste oestrogeen-concentratie in Vlaanderen?
Onze Afrikareis valt ook stilaan in de plooi. We reizen met een gezelschap van maximum tien vrienden (zeven als de studenten helaas een te zware tweede zit hebben) en vertrekken vanuit Windhoek naar Damara- en Kaokaland via Caprivi naar de Chobe (Botswana) tot aan de Vic Falls. Namibia heeft echt mijn hart gestolen met zijn schitterende natuur, de rust en de uitgestrektheid. Om dan nog niet te spreken van de sundowners bij het kampvuurtje en de prachtige sterrenhemels. Mmmm...
We reizen met Ondjamba Safaris uit Swakopmund, schitterende mensen!
Als je eens wil piepen: zie www.ondjamba.com.na.
Ik heb me voorgenomen om deze keer geen torenhoge reactie te posten want ik val hier blijkbaar wel wat uit de toon.
Dus bij deze een dikke hug van ons allen,
Hilde en Co
Ik denk dat ik mijn wachtwoord en gebruikersnaam ben vergeten.
Toch even proberen...
Ha toch juist. Ik dacht, ik probeer eerst even vóór ik hier vanalles intyp om het daarna weer allemaal te verliezen.
Sinds gisteren terug van de Franse Alpen en het was super. Wél 2 dagen niet kunnen skiën wegens rugpijn, maar voor de rest weer een zorgeloze vakantieweek gehad. Alle kids zijn ongelooflijk flink geweest en Tijl en Lene zaten duidelijk op hetzelfde niveau qua kleuterhumor.
De sneeuw is fijn voor eventjes, maar die 25° bij jou lijkt me ook een aanrader.
Dat museum waar je het over had zou ik ook wel es willen zien. Toen ik begon te lezen dacht ik onmiddellijk aan 'Lucy' , maar die is van een tijdperk later als ik me niet vergis. Zij werd ook gevonden in Ethiopië en niet in Zuid-Afrika dacht ik. Mijn eerste ingeving was dus verkeerd. Degene die jij zag was nog 'ouder'. Indrukwekkend... Nóg een reden bij om es langs te komen.
Dat van die barbecues vind ik er wel een beetje over. Terwijl er beestjes in dat park rondwandelen, worden hun in-stukjes-gesneden-soortgenoten daar op de rooster gegooid. Nogal luguber vind ik. Ik denk dat ik dan maar mijn toebroodjie meeneem als het zover is.
Dat van die kromdraai deed me meteen denken aan café ‘de kortekeer’ in Dentergem. Ligt ook in een scherpe bocht en zou niet misstaan in Zuid-Afrika medunkt.
En ondertussen begin ik de microbe van mijn nicht al over te nemen en kunnen we gaan concurreren met het ‘langste bericht’.
Groetjes,
je zus.
Een reactie posten